Środa 8 października 2025

Niech dzisiejszy Różaniec będzie drogą od gniewu do pokoju, od lęku do zaufania, od słów do serca. Niech Maryja, Królowa Różańca Świętego, prowadzi nas przez tajemnice chwały ku pełni życia w Bogu.

1 Zmartwychwstanie Pana Jezusa

„Czy słusznie się gniewasz?” – pyta Bóg Jonasza (Jon 4, 4)
Jonasz nie rozumie Bożego miłosierdzia. Chciałby sprawiedliwości, a Bóg daje przebaczenie. Zmartwychwstanie Jezusa to ostateczny dowód, że miłosierdzie zwycięża śmierć. Psalm przypomina: „Ty jesteś Bogiem miłosiernym i łaskawym”. Czy potrafię cieszyć się z miłosierdzia, które Bóg okazuje innym?
Zadanie duchowe: Przebacz dziś komuś w sercu. Nawet jeśli nie możesz powiedzieć tego głośno – oddaj to Bogu.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

„Ojcze nasz, który jesteś w niebie…” (Łk 11, 2)
Jezus wstępuje do nieba, ale nie zostawia nas samych – uczy nas modlitwy. W Ewangelii pokazuje, że modlitwa to nie tylko słowa, ale relacja z Ojcem. Św. Rajmund Nonnat modlił się nawet wtedy, gdy nie mógł mówić – jego usta były zamknięte kłódką, ale serce trwało przy Bogu.
Zadanie duchowe: Pomódl się dziś „Ojcze nasz” powoli, świadomie, z sercem. Niech to będzie rozmowa, nie recytacja.

3.  Zesłanie Ducha Świętego

„Wszystkie ludy przyjdą i oddadzą Ci pokłon” (Ps 86, 9)
Duch Święty zstępuje, by uczynić nas zdolnymi do miłości, jedności i pokoju. To On przemienia gniew Jonasza w zrozumienie, lęk uczniów w odwagę, podziały w wspólnotę. Św. Rajmund był narzędziem pokoju – oddał siebie, by ratować innych. Duch Święty czyni nas zdolnymi do takich gestów.
Zadanie duchowe: Poproś dziś Ducha Świętego o dar pokoju – w sercu, w rodzinie, w świecie. O światło i siłę byś mógł być jego narzędziem.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

„Alleluja! Nie otrzymaliście ducha niewoli, lecz ducha przybrania za synów” (Rz 8, 15)
Maryja zostaje wzięta do nieba – jako Matka Miłosierdzia, Królowa Pokoju. Jej życie było modlitwą, ciszą, służbą. W niej nie było gniewu Jonasza, lecz pokora i zgoda na wolę Bożą. Św. Rajmund Nonnat był Jej czcicielem – oddał się Maryi jako niewolnik miłości.
Zadanie duchowe: Odmów dziś dziesiątkę różańca w ciszy, kontemplując obecność Maryi w Twoim życiu.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową Nieba i Ziemi

„Ty, Panie, jesteś dobry i łaskawy dla wszystkich, którzy Cię wzywają” (Ps 86, 5)
Maryja króluje nie przez władzę, lecz przez miłość. Jej korona to cierpliwość, łagodność, modlitwa. Jezus uczy modlitwy – Maryja ją praktykuje. Św. Rajmund, choć był kardynałem, żył jak sługa – jego królewskość była w pokorze. Czy moja modlitwa prowadzi mnie do służby?
Zadanie duchowe: Zrób dziś jeden konkretny gest miłosierdzia – pomoc, dobre słowo, modlitwa za kogoś w potrzebie.

Wtorek, 7 października 2025r

Dziś, w szczególny sposób, stajemy przy Maryi – Tej, która rozważała tajemnice życia Jezusa w swoim sercu. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej przypomina nam, że różaniec to nie tylko modlitwa słów, ale przede wszystkim modlitwa serca, kontemplacji, pokoju.

W pierwszym czytaniu widzimy Niniwę, która się nawraca – i dzięki temu doświadcza miłosierdzia Boga. Psalm woła: „Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?” – ale zaraz dodaje: „U Pana jest miłosierdzie i obfite odkupienie”. Ewangelia ukazuje Jezusa w domu Marty i Marii – i przypomina, że pokój rodzi się z obecności, nie z pośpiechu.

Dlatego dziś, w tej modlitwie różańcowej, chcemy:
Prosić o łaskę nawrócenia, by nasze serca były otwarte na Boże miłosierdzie.
Zatrzymać się przy Jezusie, jak Maria, i słuchać Jego głosu.
Oddać się Maryi, która prowadzi nas przez tajemnice życia, cierpienia i chwały Jej Syna.
Modlić się o pokój – w naszych sercach, rodzinach, wspólnotach i na świecie.
Niech każda dziesiątka będzie krokiem ku głębszemu zjednoczeniu z Jezusem. Niech Maryja, Królowa Różańca Świętego, prowadzi nas przez tajemnice bolesne, ucząc nas miłości, wytrwałości i pokoju.

1 Modlitwa Jezusa w Ogrójcu

„Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże” (Jon 3, 10)
W Ogrodzie Oliwnym Jezus modli się, przeżywając trwogę. Jego serce jest pełne bólu, ale nie odwraca się od Ojca. To obraz doskonałego zawierzenia. Dzisiejsze pierwsze czytanie przypomina, że nawet wielkie miasto Niniwa może się nawrócić i zostać ocalone. Czy ja potrafię tak zaufać i powrócić do Boga?
Zadanie duchowe: Znajdź dziś chwilę ciszy na osobistą modlitwę. Powiedz Bogu o swoich lękach i poproś o łaskę nawrócenia.

2  Biczowanie Jezusa

„Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?” (Ps 130, 3)
Biczowanie to brutalna konsekwencja grzechu świata. Jezus przyjmuje cierpienie, które powinno spaść na nas. Psalm dzisiejszy przypomina, że bez Bożego miłosierdzia nikt nie może się ostać. Ale właśnie w ranach Jezusa jest nasze uzdrowienie.
Zadanie duchowe: Zrób dziś rachunek sumienia. Nie po to, by się potępić, ale by zbliżyć się do Miłosierdzia. Wyznaczyć plan pracy z Bożą łaską

3 Cierniem ukoronowanie

„Błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je” (Łk 11, 28)
Korona z cierni to szyderstwo wobec Króla Miłości. Jezus milczy, nie broni się. W Ewangelii widzimy Marię, która słucha Jezusa – to postawa kontemplacji, pokoju, obecności. Marta się niepokoi, Maria trwa. Czy potrafię trwać przy Jezusie, gdy świat szydzi?
Zadanie duchowe: Przeczytaj dziś fragment Ewangelii i zatrzymaj się przy nim. Nie analizuj – po prostu słuchaj.

4 Dźwiganie krzyża

„Pan jest pełen miłosierdzia i odkupienia” (Ps 130, 7)
Jezus niesie krzyż, ale nie sam – spotyka Szymona, Weronikę, kobiety jerozolimskie. Nawet w cierpieniu jest miejsce na miłość i współczucie. Dzisiejsze wspomnienie Matki Bożej Różańcowej przypomina, że Maryja towarzyszy nam w drodze krzyża – z różańcem w ręku.
Zadanie duchowe: Pomódl się dziś za kogoś, kto niesie ciężki krzyż. Może to ktoś bliski, może ktoś, o kim słyszałeś, a czujesz bezsilność, chociaż chciałbyś pomóc

5 Śmierć Jezusa na krzyżu

„Maria obrała najlepszą cząstkę” (Łk 10, 42)
Na krzyżu Jezus oddaje wszystko. Cisza Golgoty przypomina ciszę domu Marty i Marii – tam, gdzie Jezus jest obecny, rodzi się pokój. Śmierć Jezusa to nie koniec, lecz początek nowego życia. Maryja, stojąc pod krzyżem, nie traci wiary – trwa w miłości.
Zadanie duchowe: Ofiaruj dziś swoją modlitwę w intencji pokoju – w sercu, w rodzinie, na świecie.

Poniedziałek 6 października 2025r

Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Rozważanie: Maryja słyszy głos Boga i odpowiada „Fiat” – niech mi się stanie. W przeciwieństwie do Jonasza, który uchyla się od posłannictwa, Maryja przyjmuje Boży plan z pokorą i zaufaniem. Bóg nie przestaje wołać człowieka, nawet gdy ten ucieka. Tak jak Jonasz został odnaleziony w głębinach, tak i my możemy zostać podniesieni z przepaści przez Boże miłosierdzie.
Zadanie duchowe: Zastanów się dziś, czy nie uciekasz przed jakimś Bożym wezwaniem. Pomódl się o odwagę, by powiedzieć Bogu „tak”.

II. Nawiedzenie św. Elżbiety

Rozważanie: Maryja idzie z pośpiechem, by służyć Elżbiecie. Miłosierny Samarytanin również nie przechodzi obojętnie – zatrzymuje się, opatruje rany, troszczy się. Miłość bliźniego to konkretne działanie. Św. Rajmund Nonnat, patron naszej parafii, dzieci nienarodzonych, ludzi zniewolonych całe życie poświęcił służbie najbardziej bezbronnym.
Zadanie duchowe: Zrób dziś coś dobrego dla kogoś w potrzebie – odwiedź, zadzwoń, pomódl się. Nie przechodź obojętnie.

III. Narodzenie Pana Jezusa

Rozważanie: W Betlejem rodzi się Miłość. Jezus przychodzi jako bezbronne dziecko, by być blisko każdego człowieka. W świetle przypowieści o Samarytaninie widzimy, że Bóg nie wybiera „godnych” – wybiera tych, którzy potrzebują miłosierdzia. Pamiętajmy dziś o rodzicach dzieci utraconych – ich ból jest głęboki, ale Bóg przychodzi także do nich z pocieszeniem.
Zadanie duchowe: Pomódl się za rodziców dzieci utraconych. Jeśli znasz kogoś takiego – okaż im dziś serce.

IV. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Rozważanie: Maryja i Józef przynoszą Jezusa do świątyni – oddają Go Bogu. Jonasz, wrzucony do morza, zostaje ocalony, gdy oddaje się Bożej woli. Ofiarowanie to akt zaufania – że Bóg wie lepiej. Św. Rajmund, choć nie zaznał życia rodzinnego, oddał się całkowicie służbie Kościołowi i Bóg napełnia go szczęściem.
Zadanie duchowe: Oddaj dziś Bogu to, co najtrudniejsze – lęk, stratę, niepewność. Zrób to w modlitwie.

V. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

Rozważanie: Maryja i Józef szukają Jezusa – odnajdują Go w świątyni, nauczającego. Samarytanin „odnalazł” człowieka porzuconego i przywrócił mu godność. Jonasz, odnaleziony przez Boga w głębinach, odkrywa sens swojej misji. Bóg nie przestaje nas szukać – nawet gdy się zgubimy.
Zadanie duchowe: Zrób dziś rachunek sumienia. Czy nie gubisz  Jezusa w codzienności w zbytnim zabieganiu i zatroskaniu? Odnajdź Go na nowo – w modlitwie, w drugim człowieku.

Niedziela,  5 października 2025 r.

W dzisiejszej modlitwie różańcowej, rozważając tajemnice chwalebne, pragniemy zanurzyć się w świetle Zmartwychwstałego Chrystusa – Tego, który przynosi pokój, nadzieję i życie. W świecie pełnym niepokoju, podziałów i lęku, wołamy z głębi serca: „Panie, pomnóż nam wiarę!” (Łk 17,5).

Liturgia Słowa przypomina nam, że „Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności” (Ha 2,4), a Bóg nie dał nam ducha bojaźni, lecz mocy, miłości i trzeźwego myślenia (2 Tm 1,7). To wezwanie do odwagi, do służby z pokorą, do otwartości na głos Pana, który mówi dziś do naszych serc: „Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie” (Ps 95).

W tej modlitwie towarzyszy nam św. Rajmund Nonnat – patron naszej parafii w Sulowie. Jego życie było świadectwem wierności Chrystusowi, nawet wśród prześladowań. Jako zakonnik oddany misji ratowania uwięzionych, uczy nas, że prawdziwy pokój rodzi się z miłości, ofiary i służby.

Rozważając tajemnice chwalebne, prośmy Boga, aby przez wstawiennictwo Maryi i św. Rajmunda, obdarzył nas pokojem – w sercu, w rodzinie, w parafii, w Ojczyźnie i na całym świecie. Módlmy się o pokój odpowiadając na wezwanie papieża.

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Zmartwychwstanie to zwycięstwo życia nad śmiercią, światła nad ciemnością, pokoju nad lękiem. W obliczu wojny, niepokoju i podziałów, wołamy: Panie, zmartwychwstały, obdarz świat pokojem!.
Św. Rajmund Nonnat, który oddał się całkowicie służbie uwięzionym i prześladowanym, przypomina nam, że prawdziwa miłość nie zna granic. Jego wierność Chrystusowi, nawet w cierpieniu, jest echem słów proroka: „Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności” (Ha 2,4).
Modlitwa: Jezu Zmartwychwstały, przez wstawiennictwo św. Rajmunda, daj nam ducha pokoju i odwagi, abyśmy byli wierni Tobie w każdej sytuacji.
Zadanie duchowe:
Podejmij dziś akt przebaczenia wobec osoby, z którą jesteś w konflikcie. Módl się o pokój w jej sercu i w swoim.

2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Chrystus wstępuje do nieba, ale nie opuszcza nas – zostawia nam misję: służcie z pokorą (Łk 17,10). Pokój rodzi się z pokornej służby, z gotowości do przebaczenia i pojednania.
Św. Rajmund, choć był zakonnikiem, nie szukał zaszczytów – służył w ukryciu, z oddaniem. Jego życie było odpowiedzią na wezwanie: „Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości” (2 Tm 1,7).
Modlitwa: Panie, ucz nas służyć z pokorą, jak św. Rajmund, abyśmy budowali pokój w naszych rodzinach, wspólnotach i narodach.
Zadanie duchowe:
Wybierz dziś jedną osobę, której możesz pomóc – przez rozmowę, gest życzliwości lub konkretną pomoc. Niech Twoja służba będzie cicha, ale pełna miłości.

3. Zesłanie Ducha Świętego

Duch Święty jest Duchem pokoju, jedności i odwagi. W świecie pełnym lęku i podziałów, potrzebujemy Jego mocy, by nie zatwardzać serc, lecz otwierać je na Boże wezwanie (Ps 95).
Św. Rajmund, który oddał się głoszeniu Ewangelii nawet wśród niewierzących, był napełniony Duchem Świętym. Jego życie było świadectwem, że „Słowo Pana trwa na wieki” (1 P 1,25).
Modlitwa: Duchu Święty, odnów oblicze ziemi – ziemi Sulowskiej, naszej Ojczyzny i całego świata. Przez wstawiennictwo św. Rajmunda, napełnij nas odwagą i miłością.
Zadanie duchowe:
Pomódl się dziś do Ducha Świętego o odnowienie Twojej wiary i odwagi w codziennym świadectwie. Proś o światło w podejmowaniu decyzji.

4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Maryja, wzięta do nieba, jest Królową Pokoju. Jej Niepokalane Serce zostało znieważone, ale nie przestało kochać. W Jej wierności widzimy wzór dla nas – by nie zatwardzać serc, lecz ufać Bogu.
Św. Rajmund miał szczególne nabożeństwo do Maryi – to Jej zawierzał swoje misje i cierpienia. W Jej obecności odnajdywał pokój.
Modlitwa: Maryjo, Królowo Pokoju, prowadź nas do Jezusa. Ucz nas wierności i miłości, jak św. Rajmund, abyśmy byli narzędziami pokoju w świecie.
Zadanie duchowe:
Odmów dziś dziesiątkę różańca w intencji pokoju – w Twoim sercu, w rodzinie, w parafii i na świecie. Zawierz Maryi swoje troski.

5. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Maryja króluje nie przez władzę, lecz przez miłość. Jej królowanie to zaproszenie do życia w pokoju, wierności i służbie.
Św. Rajmund, choć nie był biskupem, był królem serc przez swoją pokorę i oddanie. Jego życie pokazuje, że prawdziwa wielkość rodzi się z wierności Bogu.
Modlitwa: Maryjo, Królowo nieba i ziemi, przez wstawiennictwo św. Rajmunda, uproś nam łaskę pokoju – w sercu, w rodzinie, w parafii i na świecie.
Zadanie duchowe:
Napisz dziś krótką modlitwę do Maryi – własnymi słowami. Odmów ją wieczorem jako akt zawierzenia Jej królewskiej opiece.

Sobota,  4 października 2025 r.

Wynagradzamy Za obelgi, które odmawiają Maryi uznania Jej za Matkę Boga.
To rana zadana Jej Niepokalanemu Sercu – rana, która boli, bo dotyka najgłębszej prawdy o Jej tożsamości i misji. Wynagradzajmy Jej przez miłość, kontemplację i naśladowanie.

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

Rozważanie:
W tej chwili wieczności Maryja staje się Matką Boga. Nie przez zasługę, lecz przez łaskę i odpowiedź pełną wiary. Odmowa uznania Jej Bożego macierzyństwa to odrzucenie samego Wcielenia – to jakby powiedzieć, że Bóg nie przyszedł naprawdę. Św. Franciszek z Asyżu kontemplował Wcielenie z taką głębią, że chciał, by każdy mógł je przeżyć – stąd jego żywa szopka. On rozumiał, że Maryja jest bramą, przez którą Bóg wszedł w świat.
Wynagrodzenie:
Uznaj w sercu Maryję jako Matkę Boga. Powiedz Jej: „Jesteś Matką mojego Pana – kocham Cię i wynagradzam Ci tę zniewagę.”
Zadanie duchowe:
Codziennie rano oddaj dzień przez ręce Maryi, mówiąc: „Matko Boga, prowadź mnie dziś.”

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

Rozważanie:
Maryja niesie Boga w sobie – dosłownie. Elżbieta, napełniona Duchem Świętym, rozpoznaje to i nazywa Ją „Matką mojego Pana”. To wyznanie wiary, które dziś wielu odrzuca. Św. Franciszek, choć nie był teologiem, miał serce pełne czci dla Maryi – nazywał Ją „Dziewicą uczynioną Kościołem”, bo w Niej zamieszkał Bóg. Odmowa uznania Jej Bożego macierzyństwa to odmowa uznania obecności Boga w świecie.
Wynagrodzenie:
Wypowiadaj często słowa Elżbiety: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” – jako akt miłości i wynagrodzenia.
Zadanie duchowe:
Zrób dziś gest miłości wobec kogoś, kto cierpi – jak Maryja wobec Elżbiety. Nieś Boga w sobie.

3. Narodzenie Pana Jezusa

Rozważanie:
Maryja rodzi Boga. To nie metafora – to tajemnica. Odmowa uznania Jej Bożego macierzyństwa to odrzucenie tej tajemnicy. Św. Franciszek był tak poruszony narodzeniem Jezusa, że chciał, by ludzie mogli je zobaczyć, dotknąć, przeżyć. On rozumiał, że Maryja nie tylko urodziła Jezusa – Ona Go dała światu. Jej macierzyństwo jest źródłem naszej nadziei.
Wynagrodzenie:
Adoruj Jezusa w ramionach Maryi – w ikonie, w modlitwie, w sercu. Powiedz Jej: „Dziękuję, że dałaś nam Boga.”
Zadanie duchowe:
Znajdź dziś chwilę na adorację – nawet krótką. Uczyń ją aktem wynagrodzenia za tych, którzy odrzucają Maryję jako Matkę Boga.

4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni

Rozważanie:
Maryja ofiarowuje Boga Ojcu. To akt wiary, który potwierdza Jej duchową wielkość. Odmowa uznania Jej Bożego macierzyństwa to także odmowa uznania Jej współudziału w dziele zbawienia. Św. Franciszek oddał wszystko Bogu – jak Maryja. On rozumiał, że prawdziwa miłość to ofiara. Maryja jako Matka Boga nie zatrzymała Go dla siebie – oddała Go dla nas.
Wynagrodzenie:
Ofiaruj Maryi swoje życie jako akt wynagrodzenia. Powiedz: „Matko Boga, chcę być Twój – całkowicie.”
Zadanie duchowe:
Zrób dziś coś, co będzie ofiarą – zrezygnuj z czegoś dla dobra innych lub dla Boga. Uczyń to w duchu wynagrodzenia.

5. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

Rozważanie:
Maryja szuka Boga – nie tylko jako matka, ale jako wierząca. Jej cierpienie jest głębokie, bo kocha. Odmowa uznania Jej Bożego macierzyństwa to także odmowa uznania Jej bólu, Jej drogi, Jej serca. Św. Franciszek również szukał Boga z pasją – w ciszy, w ubóstwie, w modlitwie. Maryja jako Matka Boga uczy nas, że szukanie Jezusa to droga miłości.
Wynagrodzenie:
Powiedz Maryi: „Pomóż mi szukać Jezusa tak jak Ty – z miłością, z wiarą, z wytrwałością.”
Zadanie duchowe:
Zrób dziś rachunek sumienia – gdzie zgubiłeś Jezusa? Poproś Maryję, by pomogła Ci Go odnaleźć.

 Zakończenie

Maryjo, Matko Boga, przepraszamy za tych, którzy odmawiają Ci tej godności. Pragniemy wynagradzać Twoje Niepokalane Serce przez miłość, modlitwę i życie oddane Bogu. Święty Franciszku, który kochałeś Maryję i kontemplowałeś Jej Syna, ucz nas prostoty, pokory i wynagradzającej miłości.

Piątek,  3 października 2025 r.

Panie Jezu Chryste, który w Tajemnicach Bolesnych objawiłeś nam głębię swojej miłości, przychodzimy dziś do Ciebie z sercami pełnymi troski o pokój w świecie, w naszych rodzinach i w nas samych.
Dziękujemy Ci za dar życia, za Twoje cierpienie, które stało się źródłem zbawienia. Przez wstawiennictwo Maryi, Matki Bolesnej, pragniemy rozważać Twoją mękę z otwartym sercem, gotowym do przemiany.
W duchu pierwszego piątku miesiąca, chcemy wynagradzać Twojemu Najświętszemu Sercu za grzechy nasze i całego świata. Niech nasza modlitwa będzie aktem miłości, zadośćuczynienia i prośby o pokój.
Maryjo, prowadź nas przez tajemnice bólu ku światłu zmartwychwstania.

1. Modlitwa Jezusa w Ogrójcu

„Ojcze, jeśli chcesz, oddal ode Mnie ten kielich…”
Rozważanie: Jezus w samotności przeżywa lęk i duchową udrękę. Uczy nas, że pokój rodzi się z zawierzenia Bogu. W świecie pełnym niepokoju, modlitwa staje się naszą tarczą.
Zadanie duchowe: Znajdź dziś 10 minut na osobistą modlitwę w ciszy. Powiedz Bogu o swoich troskach i oddaj Mu wszystko, co Cię przytłacza. Módl się szczególnie o pokój w sercu i na świecie.
Myśl pierwszopiątkowa: Ofiaruj tę modlitwę jako wynagrodzenie za obojętność wobec miłości Jezusa, szczególnie w Eucharystii.

2. Biczowanie Jezusa

„On był zraniony za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy.”
Rozważanie: Jezus przyjmuje cierpienie zadane przez ludzi. To obraz przemocy, która wciąż rani świat. Św. Paweł wzywa dziś do odnowy ducha i życia w prawdzie.
Zadanie duchowe: Zrezygnuj dziś z jednej wygody (np. słodyczy, telefonu, muzyki). Ofiaruj to w intencji pokoju i za osoby cierpiące fizycznie lub psychicznie.
Myśl pierwszopiątkowa: Niech Twoje wyrzeczenie będzie aktem miłości wobec Serca Jezusa, które cierpi z powodu ludzkiej niewdzięczności.

3. Cierniem ukoronowanie

„Włożyli Mu na głowę koronę z cierni i szydzili: Witaj, Królu Żydowski!”
Rozważanie: Jezus zostaje poniżony i wyśmiany. Prawdziwa godność rodzi się z pokory i miłości. Pokój zaczyna się tam, gdzie kończy się pycha.
Zadanie duchowe: Powstrzymaj się dziś od krytyki i narzekania. Zamiast tego, szukaj dobra w drugim człowieku – nawet jeśli jest to trudne.
Myśl pierwszopiątkowa: Wynagradzaj Jezusowi zniewagi i szyderstwa, które dziś ranią Jego Serce — szczególnie te wypowiadane wobec Kościoła i sakramentów.

4. Dźwiganie krzyża

„Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.”
Rozważanie: Jezus niesie krzyż, spotykając ludzi, którzy Go wspierają. To przypomnienie, że pokój buduje się we wspólnocie, przez wzajemną pomoc.
Zadanie duchowe: Pomóż dziś komuś w potrzebie – zrób dobry uczynek, zadzwoń do samotnej osoby, okaż życzliwość. Niech Twoje działanie będzie jak ramię Szymona z Cyreny.
Myśl pierwszopiątkowa: Ofiaruj swoje trudy jako akt wynagrodzenia za tych, którzy odrzucają krzyż i nie chcą iść za Jezusem.

5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa

„Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.”
Rozważanie: Jezus oddaje życie z miłości i przebacza swoim oprawcom. To szczyt pokoju – miłość aż do końca. Krzyż staje się znakiem pojednania.
Zadanie duchowe: Przypomnij sobie osobę, która Cię zraniła. Pomódl się za nią i spróbuj przebaczyć – choćby w sercu. Przebaczenie to akt pokoju, który zaczyna się w Tobie.
Myśl pierwszopiątkowa: W duchu wynagrodzenia, oddaj Jezusowi swoje serce — skruszone, przebaczające, pełne miłości.

 Modlitwa końcowa

Maryjo, Matko Bolesna, prowadź nas przez tajemnice cierpienia ku światłu zmartwychwstania. Ucz nas, jak kochać w trudzie, przebaczać w bólu i budować pokój tam, gdzie go brakuje.
Przez Chrystusa, który oddał życie z miłości, prosimy o pokój w świecie, w naszych rodzinach i w naszych sercach. Amen.

Niech nasze serca będą zawsze otwarte na Boże wezwanie. W świecie pełnym hałasu i niepokoju, potrzeba dziś ludzi, którzy z odwagą odpowiedzą Chrystusowi: „Pójdź za Mną”. Dlatego z głębi serca prosimy Boga, aby wzbudzał nowe, święte powołania do kapłaństwa — szczególnie w naszej wspólnocie parafialnej. Niech młodzi ludzie nie lękają się oddać Mu swoje życie, a my jako parafia wspierajmy ich modlitwą i dobrym słowem.

Otaczamy też modlitwą tych, którzy już odpowiedzieli na Boże wezwanie i pochodzą z naszej parafii. Niech Pan umacnia ich w codziennej posłudze, obdarza mądrością, wytrwałością i radością płynącą z głoszenia Ewangelii. Niech ich świadectwo życia będzie światłem dla innych i zachętą do pójścia drogą powołania.

Czwartek,  2 października 2025 r.

1. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

„Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi…” (Wj 23, 20) W chwili chrztu Jezus objawia się jako umiłowany Syn Ojca. Bóg posyła swego Ducha, a dziś przypomina nam, że także posyła anioła, by nas strzegł. Woda chrztu to początek drogi, na której nie jesteśmy sami. Anioł Stróż towarzyszy nam od tej chwili, prowadząc ku miejscu, które Bóg nam wyznaczył. Czy słucham jego cichego głosu? Czy jestem świadomy, że nie idę przez życie samotnie? W tej tajemnicy prosimy także o nowe, święte powołania kapłańskie – szczególnie z naszej parafii. Niech młodzi ludzie usłyszą Boże wezwanie i z odwagą odpowiedzą na nie. Modlimy się również za tych, którzy już odpowiedzieli – kapłanów pochodzących z naszej wspólnoty – aby Bóg ich umacniał i prowadził.
🕊️ Zadanie duchowe: Odnów świadomość swojego chrztu. Znajdź chwilę na modlitwę wdzięczności za dar wiary i poproś Anioła Stróża, by pomagał ci żyć jako dziecko Boże. Odnajdź datę swojego chrztu i uczcij ją modlitwą.

2. Cud w Kanie Galilejskiej

„Bo rozkazał swoim aniołom, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.” (Ps 91, 11) Jezus przemienia wodę w wino – znak troski o nasze codzienne potrzeby. Maryja dostrzega brak i prosi Jezusa o pomoc. Aniołowie, jak w Psalmie 91, są posłani, by strzec nas na wszystkich drogach. W chwilach braku, niepokoju, samotności – są przy nas, by przypomnieć, że Bóg nie zapomina. Czy dostrzegam ich obecność w codziennych cudach? Czy umiem zaufać, że Bóg działa nawet w tym, co zwyczajne? W tej tajemnicy powierzamy Bogu tych, którzy rozeznają swoje życiowe powołanie. Prosimy, aby nie zabrakło kapłanów, którzy będą przemieniać ludzkie serca mocą sakramentów. Niech Aniołowie prowadzą młodych ku decyzji oddania życia Bogu.
🕊️ Zadanie duchowe: Zrób dziś coś dobrego dla bliskiej osoby – gest troski, pomoc, rozmowa. Poproś Anioła Stróża, by podpowiedział ci, komu możesz dziś sprawić radość. Bądź jak Maryja – zauważ potrzebę i przynieś ją Jezusowi.

3. Głoszenie Królestwa Bożego i wezwanie do nawrócenia

„Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego…” (Mt 18, 10) Jezus wzywa do przemiany serca. Mówi: „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci…” – dzieci, które mają ufność, prostotę, czyste serce. Aniołowie strzegą tych najmniejszych, wpatrując się w oblicze Ojca. To przypomnienie, że pokora i prostota są drogą do Królestwa. Czy potrafię zaufać jak dziecko? Czy przyjmuję Boże prowadzenie z pokorą? Modlimy się, by głoszenie Królestwa Bożego nie ustawało – by nie zabrakło głosów kapłanów, którzy z mocą będą wzywać do nawrócenia. Prosimy o dar nowych powołań i o świętość życia dla tych, którzy już służą Bogu w kapłaństwie.
🕊️ Zadanie duchowe: Zrób rachunek sumienia i zapytaj siebie: czy jestem jak dziecko – ufny, prosty, pokorny? Poproś Anioła Stróża, by pomógł ci w przemianie serca. Jeśli możesz, zaplanuj spowiedź w najbliższym czasie.

4. Przemienienie na górze Tabor

„Szanuj go i bądź uważny na jego słowa…” (Wj 23, 21) Na Taborze Jezus objawia chwałę, a uczniowie słyszą głos Ojca. W naszym życiu są chwile światła, które umacniają nas na dalszą drogę. Anioł Stróż pomaga nam dostrzec Boże znaki, nawet w trudnych momentach. Czy pozwalam mu prowadzić mnie ku przemianie? Czy potrafię zatrzymać się, by usłyszeć głos Boga? W tej tajemnicy prosimy, aby ci, którzy rozeznają powołanie kapłańskie, mieli odwagę wejść na „górę Tabor” – miejsce spotkania z Bogiem, gdzie Jego głos przemienia serce. Niech Aniołowie prowadzą ich ku decyzji, która stanie się źródłem światła dla innych. 🕊️ Zadanie duchowe: Znajdź dziś czas na adorację, ciszę lub kontemplację – nawet kilka minut. Pozwól, by twój Anioł Stróż prowadził cię na „górę spotkania” z Bogiem. Zapisz jedno światło, które Bóg dziś ci objawił.

5. Ustanowienie Eucharystii

„Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, wszyscy słudzy, pełniący Jego wolę.” (Ps 103, 21) W Eucharystii Jezus zostaje z nami – pokarm na drogę. Aniołowie adorują Go nieustannie, a my jesteśmy zaproszeni do tej samej miłości i czci. W każdej Mszy Świętej nasz Anioł Stróż klęka obok nas. Czy jestem świadomy tej obecności? Czy moje serce jest gotowe na spotkanie z Bogiem? W tej tajemnicy szczególnie modlimy się za kapłanów – tych, którzy codziennie sprawują Eucharystię. Prosimy o świętość ich życia, o gorliwość serca i o nowe powołania, by nie zabrakło tych, którzy będą łamać dla nas Chleb Życia. Niech nasza parafia wyda nowych sług Eucharystii.
🕊️ Zadanie duchowe: Uczestnicz w Mszy Świętej z pełną świadomością obecności Aniołów. Przed następną Komunią Świętą pomódl się do Anioła Stróża, by przygotował twoje serce.

Środa,  1 października 2025 r.

I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa

Rozważanie: Zmartwychwstanie to nie tylko triumf życia nad śmiercią, ale wezwanie do całkowitego oddania się Bogu. Jezus nie obiecuje wygody – „Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć” – lecz wierność, która prowadzi do chwały. Św. Józef, choć milczący, był wzorem tej wierności. Św. Teresa, choć krucha, była duchowym gigantem.
Zadanie dla nas: Zadaj sobie pytanie: czy jestem gotów pójść za Jezusem bez warunków? Dziś zrób coś, co wymaga ofiary – może przebaczenie, może pomoc komuś, kto cię rani.

II. Wniebowstąpienie Pana Jezusa

Rozważanie: Jezus wstępuje do nieba, ale nie zostawia nas samych – posyła nas, byśmy głosili Jego Królestwo. Św. Józef przygotowywał Jezusa do tej misji przez codzienną pracę i czułą obecność. Św. Teresa, choć nigdy nie opuściła klasztoru, pragnęła być sercem Kościoła – miłością w jego centrum.
Zadanie dla nas: Zastanów się, komu dziś możesz powiedzieć coś dobrego o Bogu – niekoniecznie słowami, może gestem, uśmiechem, cierpliwością. Bądź dziś Jego świadkiem.

III. Zesłanie Ducha Świętego

Rozważanie: Duch Święty nie działa tam, gdzie jest wygoda, lecz tam, gdzie jest gotowość. „Idź i głoś królestwo Boże” – mówi Jezus. Św. Józef był napełniony Duchem przez swoją pokorę. Św. Teresa pozwalała Duchowi działać przez całkowite zaufanie.
Zadanie dla nas: Pomódl się dziś o odwagę – by nie bać się mówić prawdy, by nie bać się być dobrym. Poproś Ducha Świętego, by działał w twoim sercu i przez ciebie.

IV. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Rozważanie: Maryja nie oglądała się wstecz – Jej „fiat” było pełne. Jezus mówi: „Nie oglądaj się za siebie”. Św. Józef był Jej towarzyszem w tej drodze – cichy, wierny, obecny. Św. Teresa uczy, że świętość to nie wielkie czyny, lecz wielka miłość w małych sprawach.
Zadanie dla nas: Zrób dziś coś z miłością – coś, co może wydaje się małe, ale zrobione z sercem ma wartość wieczną. Nie narzekaj, nie wspominaj przeszłości – idź naprzód z Maryją.

V. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Rozważanie: „Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego”. Maryja została ukoronowana, bo Jej życie było nieustannym „tak” dla Boga. Św. Józef był Jej królem w codzienności. Św. Teresa – królowa miłości – pokazuje, że każdy z nas może być świętym.
Zadanie dla nas: Zrób dziś rachunek sumienia: czy nie oglądam się wstecz? Czy nie zatrzymuję się na tym, co mnie boli? Oddaj to Bogu. Powiedz Mu: „Chcę iść za Tobą, dokądkolwiek się udasz”.